Böyle de manyak salak bi insanım ama çok seviyorum be

Şundan 1.5 sene öncesine geri dönelim. Saplantılı bir aşkı atlatmısım yada atlatmak üzereyim sacma sapan bi insanla 3 ayım gecmıs ve artık harbı psıkolojımın yerlerde surundugu bı donem. Yasım daha 15 okulda yenıyım yanı çömezim. Herneyse. Aslında cok onceden tanıstık onunla taaa okulun baslarında ama işte o zaman nedense ılgımı cekmemıstı. dedıgım tek sey 'cok salak bı tıpı var ama ıyı ya hos yanı aman neyse'. bunları dedıkten sadece 3 ay sonra bu cocuga asırı bı ılgı duymaya basladım aklımdan cıkmıyor aklıma gelınce bazen nefesım kesılıyo okulda kızlarla yanyana görunce sinirlerim bozuluyor aglamak geliyor ıcımden her yeri yerle bir etmek istiyorum. Zamanla baya yakınlastık. Sarılmalar öpmeler canımlar cicimler sanki cok büyük bişeymiş gibi mutlu oluyordum. Bi gün konustuk benım ona besledıgım duyguların aynısını kendının de hıssettıgını soyledı. söyledi ama naptı? gitti cok afedersiniz bi orospuya yar oldu. allahım kız harbı tam bır orospu bunu okuyorsan cidden senden nefret edıyorum. bil yani okullar acılsın sacını basını yolcam. Öhööm. Neyse. Sonra ben de film koptu tabi nefret ettim ondan, o kızdan, cevresınde kı herkesten kımseyle konusmaz oldum gulmez oldum tepkısız sacma salak bı ınsan oldum. beyın hucrelerım öldü sanki aklımda sadece o ve o kız var. Olmayacak böyle dedim gittim dunyanın en buyuk hatasını yaptım. Hıc olmayacak bırınden hoslandıgımı sandım 3 ayda onun pesınden kostum sonra da o da bırıyle cıktı bı sure ondan da nefret ettım sonra konustuk barıstık kanka olduk. Kızla da ıyı anlasıyoruz hatta :)
Neyse. O sacma sapan yaz tatılının sonuna dogru yenıden ona mesaj attım. Adam bambaska bırı olmustu resmen. Bana oyle bır ılgı gösterıyordu kı... Yerde ararken gökte bulmusum gıbı bısey oldu. O sırada da ıstanbuldaydım. Okula biraz gec gittim. Gittigim günü bana bir sarılısı var allahım sankı iç organlarım agzımdan fırlamayı bırak götümden fırlayacak dedım tamam bebişim sakin ol. Tabi öyle demedim sakin ol dedım sadece. Kıcımdan ayrılmadı gun boyunca yanyanaydık. Aksam konusuyoruz anam tak dıye cıkma teklıfı etmez mı aha dedım kızım hayatının fırsatı bekledıgın an geldı kacırma askından ölmeyı bırak artık. Cıkmaya basladıgımızın ılk gunu kavga kıyamet ve ılk ayrılıs. Ölüyorum sandım. Bıldıgın ölüyorum ya ben ölcem ya o. O ölsün lan dedim sonra ben niye ölüyorum o gebersin oç. nolcak. Sonra tabı yıne barıstık sonra yıne ayrıldık sonra yıne barıstık yıne AYRILDIK. En uzun ayrılıgımız 3 ay 10 gündü. O gunlerde artık anlamıstım bu sefer her sey gercekten bıttı bır daha asla donuş yok. Okulda her gün görüyorum içim gidiyor eriyorum bitiyorum. Sinir krizleri geciriyorum artık tek merkezim o olmustu. Herkes ölsün bi o ve ben kalalım su dunyada bana tapsın sevsın ıstıyordum cok degıl HEP SEVSİN ama olmuyordu. Sonra nasıl olduysa bız eskısı gıbı olmaya basladık. Nasıl mutluyum ama kımseye hıcbır sey anlatmıyorum cunku korkuyorum yıne bıtıcek dıye. ve bız cok nazara gelıyoruz. Buna adım gıbı emınım. herneyse bu calısmak ıcın her yaz bı yerlere gidiyor. yıne gıtme vaktı gelmıstı ve bız 3 gun once yenıden barıstık. oyle zor kı tam barısmısken yenıden uzak kalmak... Canımdan can gidiyordu resmen. Gittigi gün sımsıkı sarıldım kokusunu son kez ıcıme cektım ve veda ettim. Şimdi çok mutluyuz kimsenin ayırması artık mumkun degıl. cunku ben artık ıkımızden de emınım artık her ıkı tarafta cok sevıyor yapılan hatalar bı daha yapılmayacak ve bu ask uzun süreli olucak. Yani ta o gunden bugune

BİRDE BAKTIM Kİ SEVMİSİM...