öyle özledim ki

Bu nasıl bir özlem bilmiyorum ama hayatımda hiç hissetmediğim derecede büyük bir özlem.
İnsanın sevdiği gözünün önünde olunca hani ayrı olsan bile gördüğün zaman özlemini biraz olsun hafifletmiş oluyorsun. Ama tam 1 ay 9 gündür göremeyince insanın içine fazlaca işliyor gün geçtikçe büyüyor ve dayanılmaz bir özlem oluyor. Özlemek çok bok diye boşuna demiyorum,demiyoruz. Özlemek cidden çok bok. Yanında degil kokusu yok sesi yok görüntüsü yok ezbere bildigin neyi varsa hiçbiri yok. Unutmuyorsun aslında ama... Çok farklı bişey anlatması zor. Acısı çok büyük. Benimle olabilir varlıgıyla söyledikleriyle bunu hissetirebilir ve hissedebilirim ama herşey soyut ve belli bie yerden sonra asla yetmiyor.. Kendisi lazım bana. Gitmeden önce bıraktıgı tişörtü bile yetmiyor artık. Bazen üstüme giyiyorum önce bi gülümseme oluyor yüzümde daha sonra yerini buruk bi gülümsemeye bırakıyor..Sonrası malum zaten. Hayır aglamıyorum. Söz verdim aglamıyorum. Hem aglanacak bi durum yok. Evet özledim ama aglamak yook. Sonucta hiç göremicem diye bi ihtimal veya kuralda yok. Bir süre daha göremicem bir süre daha cok özlicem ama sonunda yine beraber olucaz. Gitmeden önce sarıldıgım gibi sarılmıcam. Daha sıkı sarılıcam cok sıkı; sımsıkı... O sarıldıgında ise içimden şunlar geçicek: 'İşte şimdi dünyanın en şanslı ve en mutlu insanı benim'.
Az kaldı biliyorum. Yakında bütün özlemimiz bitecek.
Çok seviyorum her şeyden herkesten daha çok seviyorum.

M

27.09.2011